Eski TBMM Lideri , siyasilere barış davetinde bulunarak, “Bugünkü gidişattan şad değilim. Herkes elindeki silahı bırakmalı, barış çubuğu tüttürmeli” dedi. Siyasetteki gerginliğe ve kullanılan lisana yönelik de tenkitte bulunan Arınç, “Bugün maalesef çok kıymetli sözler çok değersiz ve özensiz bir formda kullanılıyor. ‘Şerefsiz, ahlaksız, haysiyetsiz, çamur, sen şunun, sen bunun çocuğusun vs’ ”Bu kelamlar bırakın siyasetçiye bir maganda, maço erkeğin bile ağzına yakışmayan şeylerdir” sözünü kullandı.
ABC Gazetesi’nden Ömer Şahin’e açıklamalarda bulunan Arınç şunları söyledi:
“SAYGI İHMAL EDİLMEMELİ”
“Bugün maalesef çok değerli sözler çok kıymetsiz ve özensiz bir halde kullanılıyor. “Şerefsiz, ahlaksız, haysiyetsiz, çamur, sen şunun, sen bunun çocuğusun vs…”Bu kelamlar bırakın siyasetçiye bir maganda, maço erkeğin bile ağzına yakışmayan şeylerdir. Anadolu’da bu sözlerden cinayet işlenirdi. Namusa, haysiyete taalluk eden kelamları halkımız affetmez. Eskiler ‘üslubu beyan birebir ile insan’ derlerdi. Mevlana’da “sesini değil kelamını yükselt’ diye öğüt veriyor yüzyıllar öncesinden. Makûs kelamların halka yayılması tasvip edilemez. Bu kadar çok konuşuluyor olması bu kelamların muhtevasını da çok perişan ettiği gib konuşan insanları da o şahısların temsil ettiği toplulukları olağanüstü rencide ediyor. Ben siyasetteki üslubun yüksek olmasını isterim. Hürmet hiçbir vakit ihmal edilmemelidir. İnsanların tenkitleri yol gösterici olmalıdır. Beşerler kendi hayatlarında uygulayacağı üslubu başkanlarından görmeli…”
Demirel, Özal, Ecevit, Erbakan, Türkeş’in bile birbirlerine karşı bu türlü bir üslup kullanmadığını hatırlatan Arınç, “Onlar da birbirlerine karşı ağır tenkitlerde bulunurlar ancak hiçbir vakit saygıyı karşı tarafın kişilik haklarına saldırmazlardı. Özel hayat ve parlamenter hayatlarında birbirlerini rencide etmezlerdi. Bu üslubu halk da benimsemişti. Lakin 1980’e gerçek giderken siyasette yaşanan hengameler katman katman halka da yayıldı. Sokak hareketleri yaygınlaştı. Berbat günleri hatırlatmak istemiyorum lakin siyasetin arbedesinin halka yayılması tasvip edilemez. Beşerler başkanlarından gördüğü üslubu kendi hayatlarında uygulayacak üslup görmeli. Bunun en hoş örneklerinden birini Erbakan Hoca’da gördüm. Hatırlıyorum Ulusal Nizam Partisi’nin tüzüğünde aslında bir ayeti kerime olan ve ondan bahsetmeyecek biçimde “Onlar müzakerelerini en hoş halde yaparlar, kendilerine haber geldiği vakit tahkik ederler, araştırırlar” cümlesini koyacak nezaketi gösterdi” sözünü kullandı.
“BARIŞ ÇUBUĞU YAKIN”
Bülent Arınç, siyasetteki gerginliğin giderilmesi ve toplumun daha fazla gerilmemesi için siyaset kurumuna topyekün davette bulundu ve şunları söyledi:
“Bugünkü gidişattan mutlu değilim. Herkes elindeki silahı bırakmalı, barış çubuğu tüttürmeli. Biz büyüklerimizden şöyle gördük. Arbede ediliyorsa hengameyi bir taraf derhal bırakmalı. Herkes haklı olduğunu söyleyebilir. Yeniden büyüklerimiz kederi ki, ‘önce haklı olduğunu düşünen bıraksın.’ Bu iki taraf içinde geçerli olacak. Hengame o hale yansıyor ki otomobilden çıkan levyeyle çıkar, baş göz giriyor. Karısıyla hengame eden adam, kiracısıyla tartışan silahına davranıyor. Yeterli olmalıyız. Biz hem bugünkü hayatımızda ferdî münasebetlerde saygıyı elde bırakmamalıyız. İnancımız da bize bunu emrediyor. “Kavli leyyin” denen yumuşak kelamların insanlara daha çok tesir edeceğini inancımız da söylüyor. “Artık bu üslup terk edilsin. Bu üslup halkta gerginliğe yol açıyor. Lütfen birbirimize saygılı olalım. Bunu evvel ben yapacağım. Aslında bu yüzden tabir ediyorum. Siyasetçiler olarak bizler düşman değiliz; rakip partilerin temsilcileri ve genel liderleriyiz. Meclis’te Küme Başkanvekilleri de başlatabilir bunu. Birbirlerine laf yetiştireceklerine, ’sen haklısın’ deseler ne kaybedecekler. Karşı taraf tenkidine verilecek yanıtımız varsa hoş bir üslup içerisinde verilir. Yanıtınız yoksa susun. Susmak bile kurtarır. Laf atmalar karşısında sakin olun. Birtakım laf atmalar gol atmaya sebep olabilir, taşı gediğine koyarsınız. Kelam ala kese savaşı, kelam ola kestire başı.”
“BANA VAZİFE DÜŞERSE YAPARIM”
Arınç açıklamalarını şöyle sürdürdü:
“Liderler bir ortaya gelip kahve de içebilir. Cumhurbaşkanımız olur bir oburu olur… Temsil gücü yüksek olan insanların bu türlü iyi bir adım atması değerlidir. Bana düşen bir vazife olursa ben bunu yaparım şahsen… Kılıçdaroğlu’nun helalleşme daveti var. Helalleşme kimden gelirse gelsin saygındır. Bizim geleneğimizde konuttan çıkarken bile helalleşilir. Hasta ziyaretinde, konuşmada helalleşilir. Elbet Kılıçdaroğlu siyasi manada söylüyor. Geçmişte başörtüsüne karşı düşmanca tavır içinde olmak yanlışmış. Başörtüsü mağdurlarından özür diliyorum, onlarla helalleşmek istiyorum” derse, o denli söylediğini tabir ediyor, bu saygıdeğer bir davranış olur. Bunun gibi… Barış atılımını yapan yararlı olur. Nasıl ki bireylerin bir vicdanı var ise bir de toplumun vicdanı vardır. Biz ona maşeri vicdan deriz. Vicdanların kabul etmediği şeyleri nefretle karşılar beşerler. Siyaset herkesle birlikte yapılır. Siyasi partiler de iktidar olmak için kurulur. Herkesten çok oy alarak iktidar olunabilir, Cumhurbaşkanı olunabilir lakin. O yüzden herkesin niyet, fikirlerine hürmet gösterilmeli hürmet edilmeli. Tatlı lisanla konuşulmalı.”
“ZİLLET İTTİFAKI SÖYLEMİ YANLIŞ”
Bence bu telaffuz yanlış. Zira o ittifak içinde milyonlarca insan var. Bir ittifak kurmak, isim koymak haktır. Bir taraf cumhur, başka taraf millet ismini almış. Sen, ‘millet değil zilletsin’ dediğin vakit en az 20 milyon insanın, ’neden bize bu türlü diyorsun, bizim neremiz zillet’ diye buna karşı çıkma hakkı olur. Bu lafı söyleyene karşı onunla kesinkes bir ortada olmama üzere niyetleri olur. Biz insan kazanmakla sorumluyuz. AK Parti yüzde 50’yi nasıl aldı? Herkese hürmet göstererek, diyalog kurarak, insanların itimadını kazanarak. ‘Hain, alçak, zillet’ üzere sözcükler siyasetçinin lügatinden çıkmalı. Daha çok hoş sözcüklerimiz var. İnsan kazanmanın yolu hoş kelam söylemektir. Bir satıcının bile yüzü sirke satarsa elinde bal olsa satamaz. Bunları 78 ili, ilçeleriyle gezmiş birisi olarak söylüyorum. Biz kapı kapı konut mesken köy köy dolaştık. Herkese elimizi uzattık. Bize en uzak, soğuk gelebilecek yerlere bile gittik.”