CHP Malatya Milletvekili Veli Ağbaba, sendika ve toplu mukavele istatistikleriyle ilgili yazılı açıklama yaptı. Çalışma ve Toplumsal Güvenlik Bakanı Alım Kütahya’nın Tavşanlı ilçesinde katıldığı merasimde minimum fiyatla ilgili yaptığı “Bunu üste çekmek sanayi toplumu içinde fakat örgütlülükle ve sendikal özgürlüklerin kullanımıyla ilgilidir” açıklamasını eleştiren Ağbaba, şunları kaydetti:
“Temmuz 2022 sendika istatistiklerine nazaran; Türkiye’de 15 milyon 987 bin personelin 2 milyon 280 bini sendika üyesidir. Bir öbür deyişle emekçilerin 13 milyon 707 bini rastgele bir sendikaya üye değildir. Sendikalaşma ve toplu mukavele oranının düşüklüğü, Türkiye’nin bir taban ücretliler toplumuna dönüşmesine neden olmaktadır.
SENDİKA ÜYELİĞİNDEKİ 6 AYLIK ARTIŞ YALNIZCA 91 BİN KİŞİDİR
Türkiye’de çalışan emekçi sayısındaki artış ile sendika üyesi olan personel sayısındaki artış ortasındaki fark dikkat caziptir. Çalışma ve Toplumsal Güvenlik Bakanlığı’nın bilgilerine nazaran; Ocak 2022’den Temmuz 2022’ye kadar geçen müddette çalışan personel sayısındaki artış 693 bin kişi iken sendika üyeliğindeki 6 aylık artış yalnızca 91 bin kişidir.
158 SENDİKA TOPLU MUKAVELE YAPABİLME HAKKINDAN MAHRUM
Sendikaların önüne konulan ‘iş kolunda yüzde 1’lik örgütlenme baraj şartı’ sendikaların ve çalışanların örgütlenmesinin önündeki en büyük manidir. Temmuz ayı sendika istatistiklerine nazaran toplam 218 personel sendikasının yalnızca 60’ının toplu mukavele yapma yetkisi bulunmaktadır. 158 personel sendikası yüzde 1’lik örgütlenme baraj koşulunu yerine getiremediği için toplu kontrat yapabilme yetkisi yoktur. Toplu kontrat yapabilme önündeki yasal mahzurlar, personellerin sendika üyesi olsalar dahi daha düşük fiyatlarla çalışmasına neden olmaktadır. Yüzde 1 baraj kaidesi kaldırılmalı, sendikaların özgür ve bağımsız toplum mukavele hakkı teminat altına alınmalıdır.
ÇALIŞMA BAKANININ MİSYONU ŞİKÂYET ETMEK DEĞİLDİR
Çalışma Bakanı sendikal örgütlülüğün istenilen düzeyde olmamasından yakınmaktadır. Çalışma Bakanlığı’nın misyonu bu durum hakkında şikâyette bulunmak değil sendikal örgütlenmenin önünde mahzur teşkil eden ve kısıtlayan yasal mevzuatları değiştirmektir. Sendikal örgütlenmenin baskı ve güç yoluyla engellediği iş yerlerinde gerekli yaptırımları uygulamaktır.
SENDİKAL ÖRGÜTLENMENİN ÖNÜNDEKİ YASAL TÜM MAHZURLAR KALDIRILMALIDIR
Mevcut sendikalar yasasında yer alan kısıtlayıcı kararlar değiştirilmediği sürece, sendika hakkı yalnızca anayasa da yazılı bir hak olarak kalacak, lakin çalışanlar bu hakka hiçbir vakit tam olarak erişemeyecektir. Mevcut sendikalar yasası bir an önce değiştirilmeli ve sendikal örgütlenmenin önündeki yasal tüm pürüzler kaldırılmalıdır.”
