Gelecek Partisi Genel Lideri Ahmet Davutoğlu, düzenlediği basın toplantısında gündeme ait değerlendirmelerde bulundu. BDDK‘nın elinde döviz bulunduran şirketlere yönelik kredi kısıtlamasına değinen Davutoğlu, “Türkiye’yi 2001 ekonomik krizi günlerine götüren iktidar, bu kararla Özal öncesi 70’li yıllara geri dönmenin de kapısını aralamaktadır” sözünü kullandı.
Kararın, teknik boyutunun ötesinde ekonomi-politik bir makas değişiminin işareti olduğunu tabir eden Davutoğlu, hükümetin bu karar ile, elindeki döviz rezervlerini tükettiğini, hür piyasa doğal işleyişi içinde denizi tükettiğini ve Türk Lirası’nı fakat kapalı bir sistem içinde tutarak ulusal para ünitesi niteliğini koruyabileceğini itiraf ettiğini ileri sürdü.
Davutoğlu, iktidarın aldığı karar ile artık de şirketleri maksadına aldığını söyledi.
Davutoğlu’nun konuşmasından kimi satır başları şu biçimde:
İktidarın yaptığı şey açıkça sermaye denetimidir. Bu karar, iktisadi değil, büsbütün siyasi bir karardır. Açıkça söyleyin, utanmayın! “Hata yaptık, ülkenin döviz kaynaklarını cehaletimizle tükettik. Yıllardır önceliğimiz olan, çıkar sağladığımız, milleti enflasyon altında ezdirirken karlarının patlamasına neden olduğumuz şirketlerden bize seçime kadar takviye vermeleri için ülkeye sermaye denetimi getirdik” deyin.
Sermaye denetimi dediğiniz şey açıkça içe kapanmaktır! Dünyadan kopmaktır! Rekabeti bitirmek ve kendi elinle, kendi şirketlerine kaybettirmektir! Dün Hekimlere “giderse gitsinler” diyen bu iktidar, bugün de tıpkı kelamı şirketlere söylemektedir. Açıkça, “Giderlerse gitsinler” demektir! Bu hükümet, akıl ve mantık kurallarına karşı uğraşa devam edecek, lakin faturayı bütün bir millet ödeyecek.
“ŞİMDİ SIRA ŞİRKETLERDE! “
Hükümetin bu çılgın kararı, kredi sisteminin aktif biçimde işlemesi falan değildir! Açıkça bir kambiyo sınırlamasıdır. Yani, elinde döviz olan şirketi “kredini kesiyorum” diyerek döviz satmaya zorlamaktır! Hükümet BDDK eliyle şunu ilan etmiş oluyor; ben kapı gerisinden sata sata Merkez Bankası rezervlerini tükettim. KKM’den gelen 30 milyar dolarla ihracatçılardan gelen 35 milyar doları da sattım. Yani sizin anlayacağınız bu yılın birinci 6 ayında elime geçen, 60 milyardan fazla dövizi de göz nazaran göre buharlaştırdım. Benim artık sıkacak kurşunum, makus gün param kalmadı. Ben faiz indirir üzere yapıp hem kuru, hem faizi, hem enflasyonu patlattım. Üreticiyi, çiftçiyi, çalışanı canından bezdirdim. Fakirliği artırdım, yoksulluğu yaygınlaştırdım. Millet çarşı-pazara çıkamaz oldu. Yoksuldan alıp zengine verdim tekrar olmadı, olmadı, olmadı, elimde de kuruş döviz kalmadı! Sırtınıza binmeye devam etmek zorundayım. Bu işin sonu artık bir kur kriziyle mi yoksa bir faiz kriziyle mi sonuçlanır bilemem fakat artık sıra şirketlerde! Çünkü bende olmayan döviz onlarda.
“HÜKÜMETE SORUYORUZ VE YANIT BEKLİYORUZ”
BDDK’nın son kararıyla ilgili olarak şu soruların yanıtını bekliyoruz;
1. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 93. unsuru bu türlü bir karara destek oluşturabilir mi? Bu durum açıkça bir yetki aşımı oluşturmak değil midir?
2. Şirketler döviz varlıklarını bilanço dışına taşırsa takip etmek zorlaşmaz mı?
3. Bu karar sonrası şirketler nakit döviz talep ederse ne olacak? B planınız var mı?
4. Bu kadar yüksek dış ticaret açığı ve döviz borcu varken yalnızca şirketleri zorlayarak ne kadar vakit kazanacaksınız?
5. Yabancı Para varlık sahibi olmak münasebet gösterilerek krediye ulaşım yasağının dünyada diğer bir örneği var mı?
6.Küçük yatırımcının sisteme olan inancını uygunca bitirecek olan bu kararın mümkün sonuçlarına dair en ufak bir fikriniz var mı?
Hükümetten ve BDDK’dan bu sorularımız için karşılık bekliyoruz.
İŞ DÜNYASINA VE BÜROKRATLARA ÇAĞRI!
Buradan 3 kesite seslenmek istiyorum: Seslenmek istediğim birinci kesim şirketler ve onları temsil savı ile faaliyet gösteren işadamları dernekleri ve odalardır! Şirketler olarak bu saçma sapan uygulamaya bugün itirazınızı yükseltmezseniz yarın daha ağırlarına itiraz edecek takatiniz kalmayacağını bilmeniz gerekir. Bu iktidara dayanak veren iş dünyası temsilcileri; bilin ki bu kararlar en çok da sizin omurganızı oluşturan KOBİ’leri vuracaktır. Dünyaya kapanan bir iktisatta KOBİ’ler hayat alanı bulamaz. Artık sığındığınız konfor alanlarından çıkın ve dar alandaki ferdî çıkar ve güç bağlarınızı değil temsil ettiğiniz geniş kitleleri düşünün.
İkinci seslenişim bir bütün olarak topluma, tüm STK’lara ve tek tek vatandaşlarımızadır. Bu problemin yalnızca iktisatta kalmayacağını, tehlikenin boyutlarının hukuk ve demokrasi alanını olabildiğince kuşatacağını görmelisiniz. Bu baskı ve sarmalama süreci yasakçı ve zorba bir zihniyetin çaresizliğinin eseridir. Ve bu çaresizlik ki bu sistemin doruğunda olanları demokrasiyi, yargıyı, sivil toplumu daha da baskılamayı beraberinde getirecektir. Problemimiz bugün şirketlerse, yarın bu zihniyetin kuşatması her yanı daha fazla kaplayacaktır!
Seslenmek istediğim üçüncü kesim ise bu kararları alan bürokratlardır! Yarın hesabını vermekte zorlanacağınız ve yalnızca iktisat alanıyla sonlu kalmayacak bu kararları alırken bin kez düşünmeniz gerekir! Bu sorumluluğu nasıl taşıyacaksınız bir düşünün! Bu tarihi kararınız Merhum Özal’ın Türkiye’yi dış dünyaya açan, milletimizin milletlerarası normlardan, kozmik kıymetlerden, insan haklarından, demokrasiden ve mülkiyet hakkı üzere ekonomik özgürlüklerden daha fazla istifade etmesini sağlayacak Kambiyo Rejimi’nden geri adım atmak, hatta onu tarihe gömmek olduğunu görmek zorundasınız! Bunun hesabını hem millet hem de tarih önünde nasıl vereceğinizi düşünmek zorundasınız!
Ve son olarak da kendini muktedir sananlara seslenmek istiyorum! Kendi yanlışlarınızı bu milletin sırtına yüklemekten bıkıp usanmadınız mı? Şapkadan tavşan çıkarma eforlarını bırakın! Ortada ne şapka bıraktınız ne de ondan çıkacak bir tavşan! Hasta ağır bakımda ve onu ağır bakımdan çıkarabilmenin tek dermanı, sizin üzere acemi tabiplerden kurtarmaktır! Onu oraya siz mahkum ettiniz. Artık düşün milletin yakasından ve bu işi emanete sahip çıkacak ehil insanlara bırakın ki günahlarınız azalsın! Tövbe etmeye vaktiniz olsun.”